Balentijnsdag

De toenemende druk om te consumeren leidt ertoe dat iedere smoes voor een feestje keihard door winkeliers wordt uitgebuit. 15 jaar geleden was Valentijnsdag iets dat men alleen in Engeland en in de VS vierden, net als Halloween. Ik vond het toch al zo'n klef en overduidelijk door commerciele belangen doordrenkt concept, die hele V-dag.
En kijk nu eens... opeens is het zowat een morele plicht geworden om er iets van te maken op 14 februari. Als je daar niet aan meedoet ben je toch echt een Calvinistische vrek (want je geliefde heeft gewoon RECHT OP deze uitgave, verdorie!).

Waar me nog grotere zorgen baart is dat op termijn allerlei feestdagen van elders zomaar overgenomen zullen worden, zonder dat we enig besef meekrijgen van wat er gevierd wordt, puur omdat daar nog een gat zit op onze feest-(inkopen-)kalender.

Zo zullen we over een paar jaar natuurlijk nog Thanksgiving, Martin Luther King day, St. Patrick's, Superbowl Sunday en niet te vergeten 4 Juli (baseball! barbeque!) vieren. Als we daarmee nog niet genoeg hebben, kunnen we ook gelijk het Hoogtij van de Hinkstapspringende Yeti, Zweedse St. Lucia, chinees nieuwjaar, het Hawaiaanse ananasgala, noorse Olsok, bulgaarse worstenfeest en de Dag van de Vliegende Pinguin in onze agenda's met koeienletters opschrijven. En de Sint en de kerstman krijgen binnenkort een geduchte concurrente in het Italiaanse Befana-vrouwtje dat nog ergens rond driekoningen met cadeautjes wil strooien. Tsja, want twee keer pakjesavond binnen drie weken is niet genoeg he...