"De Beschermengel" van Rolf Jacobsen

Ik had recentlijk een nieuwe kennismaking met de gedichten van mijn landgenoot Rolf Jacobsen (1907-1994). Hieronder heb ik een poging gewaagd om zijn "Skytsengelen" te vertalen (ik heb het ook in het engels vertaald, zie hier).

DE BESCHERMENGEL

Ik ben de vogel die op je raam tikt in de ochtend,
en je metgezel, waar je niets van kunt weten,
de bloemen die licht geven voor de blinde.

Ik ben de oogverblindende gletscherkroon boven de bossen,
en de galmende stemmen van de cathedraaltoren.
De gedachte die plots op je neerdaalt midden op de dag,
en je met een vreemd geluk vervult.

Ik ben iemand die je lang geleden bemind hebt.
Ik loop naast je overdag en kijk voortdurend naar je,
en leg mijn mond op je hart,
maar je weet het niet.

Ik ben je derde arm en je tweede
schaduw, de witte,
die je niet over je hart verkrijgt,
en die jou niet meer kan vergeten.

- uit Hemmelig Liv (Geheim Leven), (1954)